Ovaj članak je siroče zato što nema ili vrlo malo ima drugih članaka koji linkuju ovamo. |
Pojam indirektnog poreza može imati više od jednog značenja.
U kolokvijalnom smislu, indirektni porez poput poreza na promet, posebnih oblika poreza (porez po jedinici), poreza na dodatu vrijednost (PDV) ili poreza na robe i usluge je porez koji se prikuplja putem posrednika (kao što je prodavnica) od osoba koje se smatraju poreskim obveznicima i koje snose krajnje ekonomske posljedice poreza (naprimjer krajnji potrošači). Posrednici u toku prodaje robe ili vršenja usluga popunjavaju izvještaje o povratu poreza i proslijeđuju ih poreznim organima sa zahtjevom za povrat. U ovom smislu, pojam indirektnog poreza je u suprotnosti s pojmom direktnih poreza koji se prikupljaju direktno od strane poreznih organa od osoba (fizičkih i pravnih) na koje se taj porez odnosi. Neki ekonomisti su mišljenja da je "direktni porez onaj koji se ne može prevaliti od strane poreznih obveznika na drugu osobu, dok se indirektni može prevaliti, odnosno indirektni porez plaća neko drugi".[1]
Indirektni porez može povećati cijenu roba i usluga tako da u stvarnosti potrošači plaćaju porez tako što kupuju robu i usluge plaćajući cijenu u kojoj su sadržani indirektni porezi.[2] Primjer bi moglo biti gorivo, alkoholna pića ili cigarete.